مقایسه اثربخشی الگوی مشورت رفتاری مشترک با آموزش والدین براساس رویکرد آدلری بر کاهش نشانگان درونی سازی و برونی سازی کودکان 8 تا 10 ساله شهر تهران

مقایسه اثربخشی الگوی مشورت رفتاری مشترک با آموزش والدین براساس رویکرد آدلری بر کاهش نشانگان درونی سازی و برونی سازی کودکان 8 تا 10 ساله شهر تهران زهرا کاشانی نسب1 دکتر ولی الله فرزاد2 دکتر شکوه نوابی نژاد 3 دکتر مهدی زارع بهرام آبادی4 چکیده مهم­ترین عامل بروز مشکلات هیجانی و رفتاری در فرزندان محیط خانواده است. هدف از پژوهش حاضرمقایسه اثربخشی الگوی مشورت رفتاری مشترک با آموزش والدین براساس رویکرد آدلری بر کاهش نشانگان درونی سازی و برونی سازی کودکان 8 تا 10 ساله شهر تهران بوده است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور، از میان مادرانی که با توجه به پرسشنامه سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ(ASEBA)فرم سیاهه رفتاری کودکان(CBCL) و انجام یک مصاحبه نیمه ساختاریافته، مطابق با معیارهای این پژوهش بودند، درمجموع 40 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و به روش تصادفی در چهار گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایگزین شدند(هر گروه 8 نفر). گروههای آزمایشی هفته ای یک­بار و به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای مورد آموزش قرار گرفتند؛ درحالی­که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. یافته­ ها نشان دادند که نمره کلی نشانگان درونی سازی و برونی سازی کودکان کاهش معناداری داشته است. تغییرات ایجاد شده در پیگیری 30 روزه نیز ماندگار بود. از این رو، آموزش والدین می­تواند بر کاهش نشانگان درونی سازی و برونی سازی کودکان مؤثر باشد. کلید واژگان:الگوی مشورت رفتاری مشترک، آموزش والدین براساس رویکرد آدلری، نشانگان درونی سازی، نشانگان برونی سازی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تاریخ دریافت: 1/8/94                      تاریخ پذیرش: 9/12/94 1. دانشجوی دکتری رشته مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران[email protected] 2. دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، نویسنده مسئول[email protected] 3. استاد تمام، دانشگاه خوارزمی[email protected].دانشیار گروه علوم رفتاری مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی، سازمان سمت[email protected]